De werking
Baunscheidt-therapie behoort tot de huidafleidende prikkeltherapievormen.
Door prikkeling van de huidzenuwen kan men specifiek op de organen inwerken, waardoor hun functie en doorbloeding gestimuleerd worden. Bij de rugbehandeling worden bij het zetten van de naalden langs de wervelkolom ook de meridiaandiagnosezones geactiveerd.
Door de prikkeling worden de bloed- en lymfestroom gestimuleerd: er ontstaat een betere aanvoer van voedingsstoffen en zuurstof en een versnelde afvoer van afvalstoffen. Dieper gelegen stuwingen kunnen door de betere bloedverdeling opgeheven worden.
Door prikkeling van het zenuwstelsel ontstaat tevens een effect op de hormoonhuishouding.
Het algemene afweersysteem wordt door de prikkeling gestimuleerd en het genezingsproces van het gehele organisme wordt positief beïnvloed: de stofwisseling wordt aangezet, blokkades worden opgeheven en de levenskracht neemt toe.
De reactie
Er zal roodheid en jeuk ontstaan en eventueel blaasjes met vocht. Een eventuele verhoging of een reactie elders is mogelijk.
Adviezen na de behandeling
houdt het behandelde lichaamsdeel warm,
het behandelde lichaamsdeel 24 uur droog houden (niet wassen),
drink minstens 1½ liter water en/of kruidenthee,
24 uur lang geen koffie, zwarte thee, alcohol en koolzuurhoudende frisdranken,
de behandeling kan om de 10 – 14 dagen herhaald worden.
Waarschuwingen
Het mag niet toegepast worden bij wespenallergie.
Toepassing
De Baunscheidtmethode kan ingezet worden bij: tenniselleboog, RSI, artritis of reumatische klachten, behandeling van (lage)rugpijnen, jicht, gewrichtsontsteking, ischias, oorontstekingen en andere KNO klachten, myogelosen, doorbloedingsstoornissen, neuralgieën met een verdovend gevoel, tinnitus, migraine, spanningshoofdpijn, multiple sclerose, aandoeningen van de longen, ischias, fibromyalgie, hernia, Morbus Bechterew, Morbus Scheuermann, enzovoorts.Vooral hardnekkige klachten, die slecht reageren op andere therapieën, komen vaak door het Baunscheidteren eindelijk in beweging.
maandag 3 augustus 2009
Cupping therapie
Cupping-therapie is een methode waarbij een glazen kop wordt aangebracht op het huidoppervlak.
Door de kop kortstondig aan de onderkant te verwarmen zet de lucht in de kop uit, waarna de kop snel op de huid wordt geplaatst. De de daarop volgende afkoeling krimpt de lucht weer en is de kop vacuüm vastgezogen op het huidoppervlak.
Dit alles doet beslist geen pijn.
Door de vacuüm trekkracht van de kop worden de onderliggende spieren en huid extra doorbloed en ontdaan van afvalstoffen, met als gevolg algehele ontspanning. Cupping heeft een enorme dieptewerking.
Cupping-therapie bewijst vooral zijn nut bij schouder- en nekklachten door stress en spanning, migraine en rugklachten.
Verder is het nog bijzonder te weten dat na een cupping op de plek waar de kop vacuüm gezogen was, een dieprode plek te zien is. Dit is een normaal verschijnsel. Het komt door de intense doorbloeding van het weefsel.
De kleur van de plek kan verschillen, van rood tot diep paars. De kleur geeft de Chinese arts ook houvast bij het stellen van de diagnose over de conditie van de patiënt.
De resterende rode/paarse plek is verder alleen een cosmetisch verschijnsel: het doet geen pijn. Na een paar dagen zal de plek weer verdwenen zijn.
Door de kop kortstondig aan de onderkant te verwarmen zet de lucht in de kop uit, waarna de kop snel op de huid wordt geplaatst. De de daarop volgende afkoeling krimpt de lucht weer en is de kop vacuüm vastgezogen op het huidoppervlak.
Dit alles doet beslist geen pijn.
Door de vacuüm trekkracht van de kop worden de onderliggende spieren en huid extra doorbloed en ontdaan van afvalstoffen, met als gevolg algehele ontspanning. Cupping heeft een enorme dieptewerking.
Cupping-therapie bewijst vooral zijn nut bij schouder- en nekklachten door stress en spanning, migraine en rugklachten.
Verder is het nog bijzonder te weten dat na een cupping op de plek waar de kop vacuüm gezogen was, een dieprode plek te zien is. Dit is een normaal verschijnsel. Het komt door de intense doorbloeding van het weefsel.
De kleur van de plek kan verschillen, van rood tot diep paars. De kleur geeft de Chinese arts ook houvast bij het stellen van de diagnose over de conditie van de patiënt.
De resterende rode/paarse plek is verder alleen een cosmetisch verschijnsel: het doet geen pijn. Na een paar dagen zal de plek weer verdwenen zijn.
GuaSha therapie
GuaSha (spreek uit: Kwasja) is een therapie die al sinds duizenden jaren in China en omliggende landen wordt toegepast. In Nederland is deze behandelmethode echter nog vrijwel onbekend.
GuaSha betekent de ziekte uit het lichaam schrapen. "Gua" kunnen we vertalen met "schrapen". "Sha" betekent "gestagneerde energie die zich in het lichaam vertaalt naar klachten of ziekten
In de behandeling wordt een speciale olie op de huid aangebracht. Vervolgens wordt er met een schraper (een jadesteen) overheen geschraapt. Op plaatsen waar blokkades in het lichaam zijn, verschijnen vervolgens plekken die er uit zien als bloeduitstortingen of schrammen. Deze kunnen in kleuren variëren van diep rood tot zelfs zwart.Hoe donkerder de kleur, hoe dieper de blokkade en vaak betekent dit ook: hoe chronischer de stoornis.
Dankzij de olie doet het schrapen niet of nauwelijks pijn.
Met GuaSha wordt niet alleen het onderhuidse bindweefstel, en maar via de meridianen ook allerlei organen, spieren, bloedvaten etc, in het hele lichaam beïnvloed. GuaSha is daarom een geschikte therapie voor allerlei klachten : hoofdpijn, migraine, RSI, tenniselleboog, rugpijn, PMS, zenuwpijn, gewrichtspijn, maar helpt ook goed tegen stress, spijsverteringsstoornissen en slapeloosheid.
GuaSha betekent de ziekte uit het lichaam schrapen. "Gua" kunnen we vertalen met "schrapen". "Sha" betekent "gestagneerde energie die zich in het lichaam vertaalt naar klachten of ziekten
In de behandeling wordt een speciale olie op de huid aangebracht. Vervolgens wordt er met een schraper (een jadesteen) overheen geschraapt. Op plaatsen waar blokkades in het lichaam zijn, verschijnen vervolgens plekken die er uit zien als bloeduitstortingen of schrammen. Deze kunnen in kleuren variëren van diep rood tot zelfs zwart.Hoe donkerder de kleur, hoe dieper de blokkade en vaak betekent dit ook: hoe chronischer de stoornis.
Dankzij de olie doet het schrapen niet of nauwelijks pijn.
Met GuaSha wordt niet alleen het onderhuidse bindweefstel, en maar via de meridianen ook allerlei organen, spieren, bloedvaten etc, in het hele lichaam beïnvloed. GuaSha is daarom een geschikte therapie voor allerlei klachten : hoofdpijn, migraine, RSI, tenniselleboog, rugpijn, PMS, zenuwpijn, gewrichtspijn, maar helpt ook goed tegen stress, spijsverteringsstoornissen en slapeloosheid.
Acupunctuur
Acupunctuur (vereenvoudigd Chinees: 针灸; traditioneel Chinees: 針灸; pinyin: zhēn jiǔ; Kantonees: Cham Kauw; Latijn acus = naald en pungere = steken) is een onderdeel van een behandelmethode die stamt uit de traditionele Chinese geneeskunde. Hierbij worden naalden op zogenaamde acupunctuurpunten in het lichaam gestoken. De methode bestaat al meer dan 3500 jaar en is nauw verbonden met Chinese filosofie. Sinds de bronstijd worden metalen naalden gebruikt. Voor die tijd gebruikte men naalden van steen. Naast de klassieke acupunctuur met naalden, bestaat ook elektro-acupunctuur, waarbij er een zwakke elektrische stroom door de naalden loopt, en laser acupunctuur, waarbij geen naalden worden gebruikt, maar men een lage intensiteit laserlicht op de gebruikelijke plaatsen straalt.Voor de werkzaamheid van acupunctuur bij diverse aandoeningen ontbreekt wetenschappelijk bewijs. Meridianen zijn bovendien nooit aangetroffen in het menselijk lichaam, ondanks een zeer gedetailleerde kennis van het menselijk lichaam. Acupunctuur is dan ook een alternatieve geneeswijze en een pseudowetenschap.
Traditionele Chinese geneeskunde is gebaseerd op (onder meer) de volgende uitgangspunten:
Levensenergie (chi of qi) circuleert door 14 kanalen, meridianen genoemd, die vertakkingen hebben naar alle organen en lichaamsfuncties.
Ziekte wordt toegeschreven aan een uit het evenwicht zijn of storing van chi. Met praktijken zoals acupunctuur en qigong probeert men dit evenwicht te herstellen.
Geschiedenis
In een der oudste leerboeken over geneeskunde, de "Nei-Tjing" (of "Neijing") (het 'Boek van de Gele Keizer') uit circa 1500 v. Chr. (dat uit ongeveer dezelfde tijdsperiode stamt als de I Tjing) werd acupunctuur reeds besproken. [1] Hierin wordt acupunctuur weliswaar als mogelijke behandelingsmethode besproken, maar wordt er ook op gewezen dat naast acupunctuur ook behandeling met geneesmiddelen en psychosomatische methoden plaatsvinden kan. In de 18e eeuw ontstaat er in Europa met de opkomst van het rationalisme (en door de uitwisselingen van culturen die door de koloniale ontdekkingsreizen tot stand zijn gebracht) tevens interesse in de oude Chinese en Japanse tradities en beschavingen, hetgeen terugklinkt in de literatuur en filosofische geschriften uit die tijd waarin aandacht voor oosterse levenshoudingen aanwijsbaar is. [2] Door het westerse superioriteitsgevoel waarvan de periode vanaf circa 1800 is doordrongen werd de Chinese geneeskunst in Europa lange tijd echter niet serieus genomen. Door de opkomst van aandacht voor elektro-magnetische processen vanaf begin 20e eeuw (o.a. ook de ontwikkeling van het Elektro-encefalogram) werd ook de studie naar effectiviteit en werking van acupunctuur aangewakkerd. De rol van meridianen in de acupunctuur werd in verband gebracht met de banen van lagere elektrische weerstand van de huid (potentiaalverschillen). [3] De benaming 'meridiaan' stamt van de Franse arts Soulié de Morant, die trachtte als een der eersten om een wetenschappelijk gezichtspunt te bepalen. Aanhangers der acupunctuur verwierpen de term soms omdat het begrip 'meridiaan' een incomplete vertaling van het begrip 'king' (tjing, mei) uit de Nei-Tjing zou betreffen, en een meridiaan een aardrijkskundige connotatie van een denkbeeldige lijn op de aardbol zou zijn, terwijl ze in de realiteit van de energiebanen zouden geloven. Andere aanhangers daarentegen vonden de term passend, juist omdat het fictieve banen zou betreffen. In de originele Chinese termen zouden de energiebanen psychosomatische functies zijn, die de huid en organen op een bepaalde manier met elkaar verbinden.
Traditionele Chinese geneeskunde is gebaseerd op (onder meer) de volgende uitgangspunten:
Levensenergie (chi of qi) circuleert door 14 kanalen, meridianen genoemd, die vertakkingen hebben naar alle organen en lichaamsfuncties.
Ziekte wordt toegeschreven aan een uit het evenwicht zijn of storing van chi. Met praktijken zoals acupunctuur en qigong probeert men dit evenwicht te herstellen.
Geschiedenis
In een der oudste leerboeken over geneeskunde, de "Nei-Tjing" (of "Neijing") (het 'Boek van de Gele Keizer') uit circa 1500 v. Chr. (dat uit ongeveer dezelfde tijdsperiode stamt als de I Tjing) werd acupunctuur reeds besproken. [1] Hierin wordt acupunctuur weliswaar als mogelijke behandelingsmethode besproken, maar wordt er ook op gewezen dat naast acupunctuur ook behandeling met geneesmiddelen en psychosomatische methoden plaatsvinden kan. In de 18e eeuw ontstaat er in Europa met de opkomst van het rationalisme (en door de uitwisselingen van culturen die door de koloniale ontdekkingsreizen tot stand zijn gebracht) tevens interesse in de oude Chinese en Japanse tradities en beschavingen, hetgeen terugklinkt in de literatuur en filosofische geschriften uit die tijd waarin aandacht voor oosterse levenshoudingen aanwijsbaar is. [2] Door het westerse superioriteitsgevoel waarvan de periode vanaf circa 1800 is doordrongen werd de Chinese geneeskunst in Europa lange tijd echter niet serieus genomen. Door de opkomst van aandacht voor elektro-magnetische processen vanaf begin 20e eeuw (o.a. ook de ontwikkeling van het Elektro-encefalogram) werd ook de studie naar effectiviteit en werking van acupunctuur aangewakkerd. De rol van meridianen in de acupunctuur werd in verband gebracht met de banen van lagere elektrische weerstand van de huid (potentiaalverschillen). [3] De benaming 'meridiaan' stamt van de Franse arts Soulié de Morant, die trachtte als een der eersten om een wetenschappelijk gezichtspunt te bepalen. Aanhangers der acupunctuur verwierpen de term soms omdat het begrip 'meridiaan' een incomplete vertaling van het begrip 'king' (tjing, mei) uit de Nei-Tjing zou betreffen, en een meridiaan een aardrijkskundige connotatie van een denkbeeldige lijn op de aardbol zou zijn, terwijl ze in de realiteit van de energiebanen zouden geloven. Andere aanhangers daarentegen vonden de term passend, juist omdat het fictieve banen zou betreffen. In de originele Chinese termen zouden de energiebanen psychosomatische functies zijn, die de huid en organen op een bepaalde manier met elkaar verbinden.
Hijama
Hijama (Arabic: حجامة lit. "sucking") is the name in Arab traditional medicine for wet cupping, where blood is drawn by vacuum from a small skin incision for therapeutic purposes.[1] Hijama is generally performed by Muslims as it is a form of medicine specifically mentioned and encouraged by the Islamic prophet Muhammad. Among other hadith, it is mentioned in that recorded by Muhammad al-Bukhari (5263) and Muslim ibn al-Hajjaj (2952), saying "Hijama is among your best remedies" (خير ما تداويتم به الحجامة).
Procedure
Hijama is normally performed on the head, but can be performed anywhere on the body, often at the site of an ache or pain in order to ease or alleviate it. A more conservative approach[2] warns against over use of cupping and suggests only that six optimal points on the body are all that is required to clean the entire cardiovascular system. The back of the head, two shoulders corresponding to the acupuncture heart position, the tail or small of the back, and the two inner ankles.
The location is first shaved, if necessary, to ensure a tight seal with the cup. The mouth of a cup (metal, glass and plastic cups are generally used, although traditionally horns were used) is placed on the skin at the site chosen for cupping (alternatively leeches can be used). Then a tight seal is created. The old method was to burn a small piece of paper or cotton inside the vessel, so that the mouth of the cup clings to the skin. The new procedure is to use a machine instead. The cup is left to cling to the skin for a few minutes, then it is lifted off and a couple of very small incisions are made in the skin. The cup is then put back as it was before until it is filled with blood.
Muhammad and hijama
According to various hadith in the Islamic tradition, Muhammad supported hijama.[3] They include:
Abu Kabsha al-Anmairi[clarification needed] gave an eyewitness testimony that Muhammad cupped himself on the head and between his shoulders and then said "Whoever sheds some of this blood will experience no pain in not being treated for a certain (disease) with a certain (cure)".
Anas ibn Malik's account is more anatomically precise, explaining that Muhammad cupped on two different neck veins and on the upper back.
According to Jabir ibn Abd-Allah, Muhammad also cupped his hip to relieve some pain there.
According to Abu Hurairah, Muhammad said "If there is good in one thing which cures you it is cupping".
Also on Abu Hurairah's authority, Muhammad said that "Whoever is cupped on the seventeenth, nineteenth, or twenty-first (of the lunar month) will be healed of every disease".
Procedure
Hijama is normally performed on the head, but can be performed anywhere on the body, often at the site of an ache or pain in order to ease or alleviate it. A more conservative approach[2] warns against over use of cupping and suggests only that six optimal points on the body are all that is required to clean the entire cardiovascular system. The back of the head, two shoulders corresponding to the acupuncture heart position, the tail or small of the back, and the two inner ankles.
The location is first shaved, if necessary, to ensure a tight seal with the cup. The mouth of a cup (metal, glass and plastic cups are generally used, although traditionally horns were used) is placed on the skin at the site chosen for cupping (alternatively leeches can be used). Then a tight seal is created. The old method was to burn a small piece of paper or cotton inside the vessel, so that the mouth of the cup clings to the skin. The new procedure is to use a machine instead. The cup is left to cling to the skin for a few minutes, then it is lifted off and a couple of very small incisions are made in the skin. The cup is then put back as it was before until it is filled with blood.
Muhammad and hijama
According to various hadith in the Islamic tradition, Muhammad supported hijama.[3] They include:
Abu Kabsha al-Anmairi[clarification needed] gave an eyewitness testimony that Muhammad cupped himself on the head and between his shoulders and then said "Whoever sheds some of this blood will experience no pain in not being treated for a certain (disease) with a certain (cure)".
Anas ibn Malik's account is more anatomically precise, explaining that Muhammad cupped on two different neck veins and on the upper back.
According to Jabir ibn Abd-Allah, Muhammad also cupped his hip to relieve some pain there.
According to Abu Hurairah, Muhammad said "If there is good in one thing which cures you it is cupping".
Also on Abu Hurairah's authority, Muhammad said that "Whoever is cupped on the seventeenth, nineteenth, or twenty-first (of the lunar month) will be healed of every disease".
Abonneren op:
Posts (Atom)
